Βρέθηκε ο/η ιδανικός/ή σύντροφος και αναζητάτε δαχτυλίδι αρραβώνα;

Άννα: Χάρηκα και διαισθάνθηκα έναν ηλεκτρισμό στην ατμόσφαιρα μεν, αλλά δεν φαντάστηκα ότι θα μου έκανες πρόταση γάμου... Δεν το είχαμε συζητήσει ποτέ έως τότε.

Αντόνιο: (χαμογελά) Αν γνώριζα εκ των προτέρων πώς το βλέπεις, θα ήξερα ήδη την απάντησή σου.

Άννα: Όπως και να έχει, ο Τόνι είχε ετοιμάσει ένα πικνίκ. Ορεκτικά και προσούτο Πάρμας, ψωμί τσιαπάτα και το εκπληκτικό του τιραμισού.

Αντόνιο: Το φτιάχνω σύμφωνα με μια παλιά οικογενειακή συνταγή. Ήξερα ότι δεν θα μπορούσες να μου πεις όχι μετά το τιραμισού. (γελάει)

Άννα: Ξαφνικά, έκρυψες τα χέρια σου πίσω από την πλάτη σου και με ρώτησες: «Ποιο χέρι διαλέγεις;» Έδειξα το ένα χέρι και ήταν το σωστό: Μέσα στο χέρι σου έλαμπε ένα δαχτυλίδι. Δεν χρειάστηκε να με ρωτήσεις τίποτα άλλο. Σου είπα απλώς: Ναι!

Κάτια: (γελάει) Δεν είχες υπολογίσει, όμως, σωστά τη θερμοκρασία του νερού. Η ημέρα ήταν ηλιόλουστη, ωστόσο, μια λίμνη στο βουνό δεν παύει να είναι στο βουνό, οπότε θα πρέπει να έχει κανείς τις ανάλογες αντοχές…

Γιαν: Δεν φαντάζεσαι πώς είναι εκεί. Μέχρι να μπω στο νερό που μου έφτανε μέχρι τη μέση, εσύ είχες ήδη βγει από τη λίμνη. Δεν μπορούσα να προχωρήσω πιο μέσα, επειδή το νερό ήταν παγωμένο. Κάπως έπρεπε να σε προσελκύσω κοντά μου. Έτσι, άρχισα να ουρλιάζω.

Κάτια: Βούτηξα και κολύμπησα αμέσως προς το μέρος του, γιατί νόμισα ότι είχε τραυματιστεί. Όταν έφτασα κοντά του, μου είπε: «Μα, σε τι πάτησα;»

Γιαν: Κι έτσι έδωσα το δαχτυλίδι στην Κάτια. Ξεκίνησα με μερικά λόγια, και τη ρώτησα αν θέλει να γίνει γυναίκα μου.

Κάτια: Κι εγώ είπα «ναι» – τρεις φορές για την ακρίβεια!

Σβεν: Είμαι από τους άνδρες που απεχθάνονται τα πολλά λόγια. Ήθελα πολύ να σου κάνω πρόταση γάμου, ωστόσο δεν ήξερα ποιος θα ήταν ο καλύτερος τρόπος. Γι' αυτό κατέστρωσα ένα σχέδιο.

Νατάσα: Πράγματι, το σχέδιο πέτυχε. Εκεί που κοιτούσαμε τα έργα των καλλιτεχνών, έχασα τον Σβεν από τα μάτια μου. Ξαφνικά, επέστρεψε και μου είπε: Έλα, πάμε να μας φτιάξουν ένα
πορτραίτο μαζί. Σκέφτηκα ότι θα είχε πλάκα και συμφώνησα να το κάνουμε.

Σβεν: Αυτό που δεν ήξερες: Είχα οργανώσει μια μικρή συνωμοσία.

Νατάσα: Πράγματι. Μείναμε ακίνητοι για μερικά λεπτά. Είχα μεγάλη περιέργεια να δω το αποτέλεσμα. Ξεπέρασε κάθε προσδοκία μου, αφού στη ζωγραφιά ο Σβεν κρατούσε χαμογελαστός ένα ανοιχτό κουτάκι δαχτυλιδιού με ένα δαχτυλίδι μέσα. Και όταν σήκωσα το βλέμμα μου, στεκόταν πράγματι μπροστά μου με το ανοιχτό κουτάκι δαχτυλιδιού…

Ο αρραβώνας στην Τουρκία είναι μια χαρούμενη γιορτή, στην οποία οι καλεσμένοι κρεμούν χαρτονομίσματα και χρυσά φλουριά στα ρούχα των μελλονύμφων. Αυτό λέγεται ότι φέρνει τύχη και πλούτο.

Στην Ολλανδία, ο άνδρας πηγαίνει στην εκλεκτή της καρδιάς του με ένα γεμάτο καλάθι. Αν εκείνη αποδεχθεί το καλάθι, τότε το ζεύγος θεωρείται αρραβωνιασμένο. Αν δεν αποδεχθεί το καλάθι, τότε ο άνδρας θεωρείται ότι «έφαγε χυλόπιτα».

Στη Βραζιλία γιορτάζεται μια ιδιαίτερη εργένικη βραδιά από τις γυναίκες: Οι φιλενάδες φέρνουν δώρα στη νύφη και εκείνη πρέπει να μαντέψει το περιεχόμενό τους. Έχει τρεις ευκαιρίες να μαντέψει το σωστό περιεχόμενο κάθε δώρου. Αν μαντέψει σωστά,  μπορεί να κρατήσει το δώρο. Αν κάνει λάθος, θα πρέπει να βγάλει κάποιο από τα ρούχα της και να πιει ένα σφηνάκι.