Masz już wymarzoną drugą połówkę, szukasz wymarzonych obrączek?

Eva: Wzięliśmy ślub na samiutkiej plaży. To był niezapomniany dzień, zupełnie jak w raju. Słońce. Jasne, błękitne niebo. Ben oczekiwał z mistrzem ceremonii na specjalnym, oddzielonym dla nas kawałku plaży.

Ben: I kiedy tak czekałem, Ty przypłynęłaś na udekorowanej łodzi w towarzystwie dziewczynek sypiących kwiaty i osób niosących parasole…

Eva: Sama ceremonia zaślubin trwała około 20 minut. Później podano szampana oraz tort weselny i otwarto dla nas prywatny bufet bezpośrednio na plaży. Wieczorem zabrano nas na wyjątkową kolację przy świecach, a następnego poranka podano nam śniadanie do łóżka. Było cudownie! Oczywiście zostaliśmy tam także na nasz miesiąc miodowy.

Robin: Raz przypadkiem na nią natrafiłem. Wtedy zrozumiałem, co mnie czeka, jeżeli z Tobą zostanę. (śmiech) Chciałaś mieć cały pakiet: suknię z trenem, dzieci z kwiatami, dorożkę, ponad 100 gości... Sophie udało się nawet zamówić słońce – i dostać je! Niestety, nie obeszło się bez wpadki.

Sophie: A było to zasługą naszego świadka. „Proszę Państwa o wymienienie się obrączkami” – powiedziała urzędniczka. Praktycznie słyszałam, jak jego serce zaczyna bić coraz szybciej, kiedy odwróciłam się i zobaczyłam, jak gorączkowo przeszukuje kieszenie marynarki. Od razu wiedziałam, co się stało: nie miał przy sobie obrączek.

Robin: Klasyczna wpadka na klasycznym weselu marzeń! Na szczęście Twoi rodzice uratowali sytuację i przytomnie wsadzili mu do ręki własne obrączki. Dzięki temu ostatecznie udało nam się wymienić obrączkami. (śmiech)

Meena: Kiedy wyszliśmy na zewnątrz, zastaliśmy przygotowane niewielkie miejsce na rozpalenie ognia, a hinduistyczny kapłan oczekiwał na nas, aby przeprowadzić obrządek saptapadi. To najważniejszy hinduski rytuał ślubny, podczas którego młoda para obchodzi ogień dookoła.

Valentin: Dostałem na szyję szal, który kapłan związał z Twoją suknią. Później rozpoczął modlitwę i rozpalił ogień. Następnie odbył się rytuał siedmiu kroków, co oznacza, że obeszliśmy ogień dookoła siedem razy. Ponieważ nasze wesele urządzone było poza tym w bardzo europejskim stylu, chciałem, aby znalazł się w nim choć niewielki element Twojej kultury.

Meena: Ten rytuał łączy parę ze sobą na zawsze. Dla moich rodziców i dla mnie było to wspaniałe przeżycie! A dla innych gości była to spora atrakcja.

Z kolei podczas wesel w Norwegii zielone warzywo, jakim jest groszek, odgrywa bardzo ważną rolę. Norweski zwyczaj nakazuje podać gościom weselnym zupę grochową. Groch  symbolizuje bowiem płodność i dostatek. Jednocześnie podanie zupy grochowej około 3 nad ranem dyskretnie sugeruje, że goście powinni zacząć powoli się żegnać.

W Japonii panna młoda musi zmierzyć się z wyborem nie tylko jednej sukni ślubnej: zasadniczo oczekuje się, że założy ona trzy różne stroje. Po tradycyjnym stroju ślubnym przychodzi kolej na kimono, a  następnie na białą suknię.

Wielkanoc przed ceremonią ma duże znaczenie w Australii. Woda płynąca podczas świąt wielkanocnych uważana jest za błogosławioną. Dlatego przyszła para młoda zachowuje sobie nieco tej szczególnej wody. Podczas  ceremonii zaślubin spryskuje się nią nowożeńców, co ma im zapewnić pomyślność.