Masz już wymarzoną drugą połówkę, szukasz wymarzonego pierścionka?

Anna: Bardzo się ucieszyłam i czułam, że to szczególna sytuacja, ale to, że chciałeś mi się oświadczyć...? Wcześniej nigdy nie rozmawialiśmy o ślubie.

Antonio: (z uśmiechem) Gdybym wiedział, jak to wygląda Twoimi oczami, znałbym już wcześniej Twoją odpowiedź.

Anna: W każdym razie Toni przygotował piknik. Antipasti z szynką parmeńską, ciabatta i jego rewelacyjne tiramisu.

Antonio: To stary, rodzinny przepis. Wiedziałem, że po tym nie będziesz mogła powiedzieć „nie”. (śmiech)

Anna: Nagle założyłeś ręce za plecy i zapytałeś: „prawa czy lewa?”. Wskazałam jedną rękę i była to ta właściwa: moim oczom ukazał się pierścionek. Nawet nie musiałeś już pytać. Po prostu powiedziałam „tak”!

Katja: (ze śmiechem) Ale źle oceniłeś temperaturę wody. To był słoneczny dzień, ale górskie jezioro to górskie jezioro, trzeba to jakoś przecierpieć…

Jan: Łatwo Ci mówić. Kiedy ja zanurzyłem się po pępek, Ty już wypłynęłaś. A ja nie mogłem ruszyć się dalej, bo woda była dla mnie za zimna. Musiałem Cię jakoś do siebie zwabić. Dlatego zacząłem krzyczeć.

Katja: Natychmiast do niego podpłynęłam, bo myślałam, że coś mu się stało. Kiedy byłam już przy nim, powiedział: „Chyba na coś nadepnąłem”.

Jan: Wtedy wręczyłem Katji pierścionek. Wygłosiłem nawet małą przemowę. A potem zapytałem, czy zechce zostać moją żoną.

Katja: A ja powiedziałam „tak” – nawet trzykrotnie!

Sven: Nie jestem mistrzem w układaniu słów. Bardzo chciałem Cię zapytać, czy za mnie wyjdziesz, ale nie wiedziałem jak. Dlatego wymyśliłem plan.

Natascha: I to jaki. Oglądaliśmy prace na stanowiskach artystów, a po chwili straciłam Svena z oczu. Nagle podszedł do mnie i powiedział: „Chodź, zapozujemy razem
do portretu”. Pomyślałam, że będzie zabawnie, więc zgodziłam się.

Sven: Czego jednak nie wiedziałaś: zawarłem wcześniej małe porozumienie.

Natascha: To prawda. Siedzieliśmy nieruchomo przez kilka minut. Byłam już bardzo ciekawa rezultatu. Wszelkie moje oczekiwania zostały jednak przekroczone, ponieważ na obrazku uśmiechnięty Sven trzymał przede mną otwarte pudełko z pierścionkiem. A kiedy na niego spojrzałam, pudełeczko z pierścionkiem rzeczywiście znajdowało się w jego rękach…

W Turcji zaręczyny są radosnym świętem, podczas którego goście wkładają banknoty i monety do ubrania przyszłej pary młodej. Ma to przynieść zaręczonym szczęście i dostatek.

W Holandii mężczyzna przychodzi do swej ukochanej z pełnym koszykiem. Jeżeli wybranka przyjmie koszyk, para jest od tego momentu zaręczona. Jeśli nie – daje kawalerowi przysłowiowego „kosza”.

W Brazylii obchodzony jest szczególny wieczór panieński: przyjaciółki przynoszą opakowane prezenty, których zawartość odgadnąć musi panna młoda. Na każdy prezent przysługują jej trzy próby. Jeżeli dobrze odgadnie podarunek, może  go zatrzymać. Jeżeli nie – musi zdjąć element ubioru i napić się alkoholu.